Monday, October 26, 2009

Омар Хайяам

“Там диваажин тэнгэрт буй” хэмээн нялуурагчид баталдаг
Тандаж би сэтгэлээн уудлаад худал гэдэгт итгэсэн
Там, диваажин хоёр ертөнцийн ордны хүрээнд биш
Там, диваажин гэдэг нь ердөө л сэтгэлийн хоёр туйл юм
**
Тахиа юу гэж донгоддогийг чи мэдэх үү?
Таалал төгсөгчидийг сэхээж чаддаггүй тухай
Аниргүй нэгэн шөнө эргэж ирэхгүй тухай
Амь хүмүүс үүнийг мэдэхгүй унтаж байгаа тухай
**
Тэнэгүүд мэргэн гэж үздэг, намайг
Тэдний бодсон шиг, хүн бишийг бурхан мэднэ - намайг
Намайг хичээнгүйлэн уншдаг мунхагуудаас илүү гарахгүй, би
Нарт ертөнц, өөрийнхөөн тухай илүү юм мэдэхгүй, би
**
Хэзээ ч би дарсыг уухдаа дарсанд дурлаж уугаагүй
Хээгээ алдагсадыг нэг дор цуглуулахын тулд биш
Өөрөөсөө гадуур, нэг агшин ч амьсгалахсан гэж
Өөрийнхөө гадна орших гэж дарсыг би хөнтөрдөг
**
Дэндүү сайн хүнд өгөх дээд шагнал гэж алга
Дэндүү сайны төлөө би дэлүүгээ ярсан ч багадана
Тамын зовлон гэж юу байдгийг мэдэх үү ?
Тамтаггүй хүмүүсийн дунд амьдрах л ёстой там шүү
**

Friday, October 23, 2009

Намрын тухай найрагчид /2-р хэсэг/
















Навч минь би чиний

Гараас чинь хөтлөөд цуг хийсье тэгэх үү?
Намрын бороонд хамтдаа даарч хонох
Ганцхан хоногийн зөвшөөрөл өгөөч
Чиний л дэргэд бүтэн шөнө бээрч хоноод
Чимээгүйхэн үүрээр хамтдаа цуг нисье.
Шимширсэн гунигийн хатуу цээж өмөлж
Шархадсан шувуу шиг цоорхойг чинь энхрийлье, зөвшөөрөөч. /Б. Лхагвасүрэн - Чамдаа/

Thursday, October 22, 2009

Намрын тухай найрагчид /1-р хэсэг/


















 
Навч ганц нэг унах нь сайхан
Нар толгодын цаанаас гарах сайхан
Сэв сэв салхи үүсэх сайхан
Сэм сэмхэн хуй босох сайхан
Гол мяралзан урсах нь сайхан
Ганц нэг ялаа долгионд нь суух сайхан
Морины шар хомоол тэрүүхэнд хөвөх сайхан
Модон тэрэгний ганц ялуу урсаж өнгөрөх сайхан

Wednesday, October 21, 2009

Д.Урианхай : Инээд шиг хуучин хүний амьдралд



Инээд шиг хуучин хүний амьдралд
Нулимс шиг халуун байх!
Маргааш шиг ойрхон байх!
Магад ирэх Үхэл шиг
Давтагдахгүй байх!...
Нулимс шиг хуучин хүний амьдралд
Мөрөөдөл шиг гэгээн байх!
Хайргүй хүндээ ч хайр олох!...
Харагдахгүй Бурхан,
Мартагдахгүй гомдолдоо
Уйлахгүй тэсэхээр цайлган байх!
Гомдол шиг хуучин хүний амьдралд
Харагдахгүй Бурхан шиг ил байх!
Өнөөдрийнх шиг уйтай өдрийг
Дахиад яасан ч тэвчихээргүй
Тэсрэмтгий байх!
Өчигдрийнх шиг,
Уржигдрынх шиг
Утгагүй тарчилгах удаан өдрөөс
Дахиад яасан ч амьд үлдэхээргүй
Тэрсүүд байх!
Инээд шиг хуучин...
Нулимс шиг хуучин...
Гомдол шиг хуучин...
Харагдахгүй Бурхан шиг...
Хүний амьдралд
"Байхгүй юм" шиг нь
Үргэлж шинэ байх!
"Байгаа" бүгдээс нь
Мөнхөд өөр байх!...


Monday, October 12, 2009

Данзангийн Нямсүрэн :Чиний дэргэд...

Чиний дэргэд насны орой гүйж ирсэн хүлэг мэт гундуухан
Чинийдэргэд намрын орой нисч амжаагүй шувуу мэт гуниглуухан
Чиний дэргэд өвс болоод дэрсийг үлээгээд лимбийг би эгшиглүүлнэ ээ

Чиний дэргэд дуу болоод инээдийг горхи болгоод толгодыг бүсэлнэ ээ
Чиний дэргэд од болоод тэнгэрийн тухай би мартана
Чиний дэргэд өвс болоод жимбүүрийн ялгааг үл мэдэрнэ
Чиний дэргэд үхэл болоод мөнхийн дуу үл зохионо
Чиний дэргэд ойр суухаас хол байх нь юутай энгийн бэ?!


1980.

Л.Өлзийтөгс :Саранд хүрдэг шат



Энэ шатаар би алхсаар, алхсаар, алхсаар яваад саранд хүрдэг
Эцэс төгсгөлгүй өгссөөр, өгссөөр, өгссөөр байгаад газарт буудаг
Тэндээс би өнгөгүй шороо, үнэргүй өвс олж ирдэг
Тэмдэглэлийн дэвтэртээ тэгээд сэмээрхэн хийчихдэг
Үе үехэн би тэсгэлгүй гунихаараа
Үзэгнийхээ нүдээр дэвтрээ тэмтэрдэг
Өнөөх л, өнгөгүй, үнэргүй миний нууцууд өндийхөд ...
Өө, би яаж зураглах вэ?
Нарийхан олсон шатаа хааяа би олдоггүй
Найз минь, тийм үед л би үхмээр болдог доо


Л.Өлзийтөгс :Цаг хугацаанаас



Цаг хугацаанаас надад юу ч үлдсэнгүй ээ
Цагаан ч биш, хар ч биш болж орхив, би
Цаг хугацаанаас би юуг ч авч чадсангүй ээ
Царай зүсэнд минь зовлон ч биш, жаргал ч биш үлдэв
Тэнгэрийн зүг хараад хараад би тэнгэр болсонгүй
Тэвчин хүлцэж, сөрж зүтгэсэн хүн хэвээр л үлдэв
Амьдраад амьдраад амьдралыг дуусгаж барсангүй
Аяа, үхээд ч үнэнийг олохгүйгээ мэдлээ