Дур зоргоороо гоо үзэсгэлэнг зурах
Дууч шувуухай зүрхнээс нисэн одлоо
Аяс хэмнэлд нь автан мансуурсан
Анхны бөгөөд эцсийн шувуу байлаа, тэр
Хуулсан юм шиг хуучин өдрүүдийг амилуулсан
Хуудас ганц шүлэг юмсан даа
Хуудас хуудас гэвч гүйцэд уншиж амжсангүй
Хуучин хуучин гэвч хувьсан орчихуйн хорвоо юм даа
Хайр дурлалын тухай гуниг нэвчсэн романуудаас уйдахдаа
Хагацаж эвсэхийн хоосон агаарыг залгиж амирлаад
Хиргүй цэнхэр далиа эрчилэн дэвэхдээ
Хий сэрлийн хаалгыг эгнэгт түгжиж орхив
Тэр л үүдээр тэмцэн эгшиглэдэг уянгат дуун
Тэнгэрт цацарсан арвай мэт сарнихад
Зүрх ирвэгнүүлэн нисэн буудаг орон зайд нь
Зүдэг улаан цус амь халуун лугшнам.
No comments:
Post a Comment