Monday, November 12, 2007

Б. Эрдэнэбулган - Ээждээ



Хаанаас ч юм бэ тэр мөнхийн усийг олвол
Хайртай ээждээ өгөлгүй асгаж л орхиноо би
Орчлон ертөнцийн хаалгийг цөмөөрөө бид түлхэхээс хойш
Орь ганцааранг нь үлдээж амьдын тамд унагахгүй ээ би

Цохлоод ирдэг үйлийн үрээр ар араасаан цуварч
Цор ганцааранг нь үлдээгээд үр бид нь явчихаар
Үсэн буурал ижий минь өөрийн гараар биднийг үдсээр
Үхэлгүй хутгийг олсон ч мөнхийн шаналалд орно биз ээ

Үймүүлж сахилгагүйтэж өчнөөн хэл ам таталж зовоодог
Өнөөх гайхал Булгаа чинь өнхрөөд л таны өмнө орох юм бол
Үргүй хүн жаргадаггүй биз дээ миний ээжээ
Үнэндээ та бид хоёрт мөнхийн ус хэрэггүй биз дээ


1 comment:

seegii said...

сайхан үгтэй шүлэг байна.